14 februari, 2011
Belevingsgerichte muziek een handreiking
Belevingsgerichte muziekactiviteiten
Sinds begin 2007 werk ik min of meer regelmatig met diverse groepjes dementerende ouderen met het fenomeen "belevingsgerichte muziekactiviteiten".
De naam en de werkvorm zijn beiden ontstaan na een jaar lang werken met de
methode " Ik hoor wat u bedoelt" van Miketiene van der Laak.
Qua werkvorm en opzet voldeed de methode prima. De inhoud sloot echter niet
aan bij de belevingswereld van de bewoners. We hebben de methode aangevuld en uitgebreid met ander lied materiaal en meer aansprekende gedichten.
Ik heb al meer dan 20 jaar ervaring met belevingstheater en
het belevings gericht aanbieden van allerhande activiteiten voor zowel mensen
met een verstandelijke beperking als met dementerende ouderen. Muziek heeft
altijd mijn interesse gehad.
De belangstelling voor muziek heb ik van huis uit mee gekregen.
Iedereen kan zingen en iedereen kan muziek maken. Het is alleen soms even
zoeken naar het juiste lied en het juiste instrument.
Als begeleider hanteert ik de fenomenologische benaderingswijze. Ik ga uit van wat ik zie en probeer me in te leven in de persoon die ik voor mij heb en probeer van elk individu de behoefte te begrijpen.
Hierbij accepteer en respecteer ik ieders eigenheden neemt iedereen serieus.
Vanuit deze benaderingswijze maak ik gebruik van enkelvoudige media, met elk medium wat je inzet heb je maar 1 bedoeling. Klank, objecten en poppen kunnen bij iedereen, een gevoel van veiligheid oproepen. Welke het meest aanspreekt hangt af van de behoefte van de deelnemer.
Belevingsgerichte muziekactiviteit
Bij belevingsgericht aanbieden van muziek is het de bedoeling dat mensen in
een veilige en intieme sfeer uitgenodigd worden om vanuit hun aller diepste
ik te reageren op de aangeboden prikkels. Eigenlijk is het zo dat door het
tastbaar maken van het onderwerp iedereen in de gelegenheid wordt gesteld te
begrijpen wat er wordt bedoeld. Er hoeft niks uitgelegd te worden. De
handelingen en de muziek spreken voor zich.
Door deze manier van werken worden de bewoners gestimuleerd tot
communicatie.
Bij belevingsgerichte muziekactiviteiten is er sprake van een combinatie
van reminiscentie - gevoelsmatig en op een levendige manier herinneringen aan gebeurtenissen uit het verleden ophalen aan de hand van voorwerpen e.d. – en zintuigprikkeling.
Belevingsaspecten
- Herinneringen
Muziek roept herinneringen op. Muziek kan je meenemen naar allerlei gebeurtenissen en bepaalde voorvallen kunnen je doen denken aan muziek. Denk aan het zingen van kinderliedjes of slaapliedjes door moeder. De eerste verliefdheid, verkering, trouwdag, begrafenis. Her leven van ouderen bestaat voor een groot deel uit herinneringen, daarom geeft muziek op dit punt zoveel mogelijkheden.
- Veiligheid
Een rustige, sfeervol achtergrondmuziekje kan mensen gerust stellen en een gevoel van veiligheid geven. Sommige ouderen vinden het heerlijk om rustig wakker te worden met klassieke muziek. Muziek maken in de huiskamer, met eenzelfde liedje of melodietje starten. Dit geeft structuur en een vertrouwd en veilig gevoel.
- Ontspanning
Luisteren naar muziek kan ontspannend zijn. Het is daarbij belangrijk om de muziek goed af te stemmen. Vraag altijd of de bewoners het prettig vinden. Muziek kan ook afleiden van pijn en onrust. Met elkaar zingen of voor iemand zingen kan heel onspannend werken.
- Contacten en communicatie
Het is voor ouderen belangrijk om verbondenheid met de groep te voelen, erbij te horen. Dit gevoel van saamhorigheid komt naar voren bij het samen zingen, samen luisteren, samen praten over de muziek of een lied.
- Uiten van emoties
Muziek is bij uitstek een medium om emoties te uiten.
Blijheid en plezier als we denken aan herkenning of het feestelijke gevoel bij een verjaardag of bruiloft. Het intense gevoel van genieten van muziek kan mensen raken en een aangenaam gevoel geven.
Boosheid en irritatie als de muziek te hard staat of niet mooi gevonden wordt
Verdriet en weemoed bij liederen die herinneringen oproepen aan bepaalde gebeurtenissen. Muziek kan heftige gevoelens teweegbrengen.
- Beweging
Muziek en beweging zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Voor ouderen kunnen dit ook kleine subtiele bewegingen zijn. Bewegen gaat makelijker op muziek en het is gezellig en sfeervol.
- Troost
Muziek kan in veel situaties troost bieden
- Geheugen en cognitie
Muziek kan dementerenden ondersteunen bij hun oriëntatie in tijd. Veel feestdagen gaan gepaard met specifieke muziek. Bij veel aspecten van muzikale activiteiten hoeft de dementerende oudere geen cognitieve prestatie te leveren, omdat muziek, mits goed aangeboden ruimte geeft om wat wordt gezongen of beluisterd te associëren met prettige gebeurtenissen uit het verleden.
Praten over vroeger geeft een gevoel van zelfvertrouwen een gevoel wat de meeste deelnemers vaak kwijt zijn omdat we als begeleiders en familie een heel andere belevingswereld en een heel anders belevingstempo hebben.
De opbouw van de activiteit
De kwaliteit van de activiteit wordt bepaald door de ontmoeting tussen de
begeleider en de deelnemer. De muziek is het middel om die ontmoeting tot
stand te brengen.
Om niet "verstoord" te worden zitten we met de groep in een rustige
ruimte waar we een speciaal bij het thema passende sfeer te creëren.
De onderstaande onderdelen van de muziek activiteit komen iedere keer terug.
* Eerst wordt iedereen persoonlijk welkom geheten door middel van een lied
en handen schudden.
Dit is 1 van de meest bijzondere momenten van de sessie.
Je merkt aan de reacties die variëren van glimlachen, vochtige ogen krijgen
en bevestigend goedemorgen zeggen dat dit een heel belangrijk onderdeel is.
Als er speciaal voor jouw een lied wordt gezongen met je naam er in en je
krijgt gelijktijdig een hand wordt je bevestigd in het feit dat je er bent.
* Bij binnenkomst staan, op een centrale tafel, de attributen die bij het
thema horen al klaar. De deelnemers kunnen al zien wat het thema is. Vaak
raken we dan gelijk ook al in gesprek.
* Afhankelijk van de mogelijkheden van de deelnemers zingen we gezamenlijk een lied of wordt er naar een lied geluisterd.
* Luisteren naar klassiek of moderne muziek. De muziek, op cd of zelf
gespeeld, is meestal de grote sfeer bepaler en dient als "kapstok" om de
attributen en de zintuiglijke activiteiten aan een te rijgen..
* Zelf meebewegen of spelen met de muziek. Soms kan er mee bewogen of mee gespeeld worden. Dit is meestal wel een erg grote fysieke inspanning en duurt dan ook niet zo heel lang. Het is net zo plezierig voor de deelnemers als er mooie linten of doeken voor hen worden bewogen op het ritme van de muziek.
* Proeven, ruiken, voelen, beleven van het onderwerp. Als je ouder wordt
nemen je gehoor en je gezichtsvermogen af. Door andere zintuigen aan te
spreken kan iedereen toch alle gelegenheid krijgen het onderwerp te beleven.
Praktische tips
1. Probeer alle storende factoren buiten de muziekactiviteit te houden. Telefoon, onverwachte bezoekers, etc. Bordje op de deur doet wonderen.
2. Doe een muziekactiviteit nooit alleen. Zorg voor ondersteuning van iemand die graag zingt en van muziek houdt. Een vast maatje beidt veel voordelen. Je raakt op elkaar ingespeeld.
Bij de activiteit is het belangrijk dat er meerdere begeleiders aanwezig
zijn om de bewoners voldoende aandacht en begeleiding te kunnen geven.
3. Begin en eindig zoveel mogelijk telkens met een zelfde stukje muziek. Dit kan ook je welkoms en afscheidslied zijn.
4. Neem in samenwerking met verpleging en in overleg met de familie een muzikale anamnese af en zet die op papier. Deze informatie kun je gebruiken bij het kiezen van de muziek binnen een bepaald thema
5. Denk aan je uitstraling: jij bepaalt hoe de deelnemer reageert. Anders gezegd : de deelnemer is een spiegel van je uitstraling. Ben je positief en sta je open voor iedere reactie dan krijg je deze ook.
6. Zorg er voor dat slechthorenden in de lijn van de geluidsboxen zitten. Houdt mensen die door ritme snel overprikkeld raken goed in de gaten en plaats hen niet naast slechthorenden.
7. Zorg voor rust in de tent: zet alle materialen zoveel mogelijk van te voren klaar. Zorg voor een afstandsbediening bij je geluidsapparatuur en zorg er voor dat de muziek voor 1 bepaalde muziekactiviteit met gelijke geluidssterkte op 1 CD gebrand wordt.
8. Kijk uit met kabbelende new age muziek: mensen raken geïrriteerd van al die zeegolven en vogelgeluiden. Natuur geluiden kun je wel heel goed gebruiken als basis voor een muzikaal bad.
9. Buit je eigen kwaliteiten, talenten en interesses uit, ook als je geen muziekinstrument bespeelt en deze talenten en interesses op een ander vlak liggen. Gebruik ze, in combinatie met muziek. Het gunstige effect werkt naar twee kanten: je uitstraling is optimaal voor iets waar je zelf warm voor loopt en je voldoet aan het kernbegrip: meerdere zintuigen 1 boodschap.
10. Ook naar muziek luisteren is een activiteit: doe het bewust samen met de deelnemers en ga niet ondertussen vast opruimen of iets anders doen.
11. Zoek collega’s op in andere huizen en vraag andere muziek te kopen dan jullie doen. Ook downloaden van internet is een goede optie. Een externe harde schijf bij de computer is heel handig om veel muziek gesorteerd per thema, onderwerp of componist op te zetten.
12. Vaak zijn goedkope uitvoeringen van klassieke muziek geschikter voor onze doelgroep omdat ze meestal iets minder grote dynamische verschillen hebben.
22 juli, 2010
15 januari, 2010
Wiebelbillenboogie 2010
De Wiebelbillen boogie
Voor de voorleesdagen van 2010 maakten wij de voorstelling 'De Wiebelbillenboogie'. Een programma zoals men van ons gewend is, humor, beweging, muziek, veel interactie waarbij wij in grote lijnen het verhaal volgen van het boek.
De voorstelling gaat ongeveer 45 minuten duren en is geschikt voor maximaal 45 kinderen.
Papa olifant past op de kinderen als mama weg is. Ze doen allemaal leuke spelletjes en ze gaan in bad. En ze oefenen de Wiebelbillenboogie voor als mama thuis komt. Het is een groot feest.
Mama vindt het niet leuk als het thuis niet netjes is. Daarom hebben ze afgesproken dat mama eerst aanbelt voordat ze binnenkomt.
Telkens als de deurbel gaat ruimen ze heel snel open en staan klaar voor de Wiebelbillen boogie, maar wie staat er voor de deur??? Is het mama???
Een spannend, grappig verhaal met veel interactie en natuurlijk de Wiebelbillenboogie.
Voor de voorleesdagen van 2010 maakten wij de voorstelling 'De Wiebelbillenboogie'. Een programma zoals men van ons gewend is, humor, beweging, muziek, veel interactie waarbij wij in grote lijnen het verhaal volgen van het boek.
De voorstelling gaat ongeveer 45 minuten duren en is geschikt voor maximaal 45 kinderen.
Papa olifant past op de kinderen als mama weg is. Ze doen allemaal leuke spelletjes en ze gaan in bad. En ze oefenen de Wiebelbillenboogie voor als mama thuis komt. Het is een groot feest.
Mama vindt het niet leuk als het thuis niet netjes is. Daarom hebben ze afgesproken dat mama eerst aanbelt voordat ze binnenkomt.
Telkens als de deurbel gaat ruimen ze heel snel open en staan klaar voor de Wiebelbillen boogie, maar wie staat er voor de deur??? Is het mama???
Een spannend, grappig verhaal met veel interactie en natuurlijk de Wiebelbillenboogie.
23 oktober, 2009
08 september, 2009
Sajosenya
Via Cluj Napolca zijn we naar Sajosenya in Hongarije gereisd.
Zsuzsa en Imre , de leiding van het huis waar 50 mannen wonen met een verstandelijke beperking, waren in april in Kampen. Zij raakten enthousiast door onze verhalen over de mogelijkheden met snoezelen en de activiteiten. We werden gelijk uitgenodigd om te komen en te laten zien waar wij mee bezig zijn.
We zouden zondag 6 september al een voorstelling geven, maar dit lukte niet. we waren wat laat aangekomen en het is altijd nog een paar uur opbouwen voor we echt kunnen laten zien waar we mee bezig zijn.
Bellen blazen op de binnenplaats
Zondag hebben we het theater opgebouwd en was er een eerste kennismaking met de mannen.
Een stuk of twintig mannen van middel tot hoog nuveau zaten buiten op schommelbanken. Ze kwamen gelijk in actie om ons te helpen met uitpakken.
De mannen van de gesloten afdeling hebben we de volgende dag pas ontmoet. Zij zijn voornamelijk binnen en hebben eigenlijk de hele dag niks te doen. Behalve wanneer er voldoende activiteiten personeel is dan gaan ze of naar de snoezel of zitten ze buiten. We hebben niet echt een goed beeld gekregen van hun activiteitenprogramma.
Het huis heeft voor Hongaarse begrippen al een vrij hoge standaard, maar vanuit de mens gezien kan er nog heel veel gebeuren op het gebied van 'zinvolle' dagbesteding.
Ale personeel is van goede wil, maar soms raken de persoonlijke belangen en de belangen van de bewoners met elkaar in conflict. Zsuzsa en Imre zijn al lang blij dat ze begeleiders hebben gevonden die passen bij het beleid wat zij uitstippelen en die passen bij de christelijke signatuur.
Zsuzsa zegt dat gebroken diensten veel op zouden leveren, maar dit is nog iets wat nog lang niet mogelijk is. Om iets te bereiken geef je, achteraf gezien. misschien wel eens te veel rechten.
Ook zou het fijn zijn als de betere bewoners buiten het huis zouden kunnen 'werken'. Dit is zowel in Hongarije als in Roemenië verboden. ze krijgen al geld en daarom mogen ze niet werken..
Ook de voorschriften voor toegankelijkheid etc,, die hen door de overheid worden opgelegd nu Hongarije is toegetreden tot de Europese Unie gooien financieel gezien nogal eens roet in het eten. Zo hebben ze twee liften aan moeten schaffen omdat ze toegankelijk moeten zijn voor iedereen. De bewoners en de begeleiders gebruiken de lift echter nooit. De kamers op de bovenverdieping mogen om dezelfde redenen niet meer gebruikt worden en staan leeg.
en verder hebben ze het wat materialen etc betreft goed voor elkaar echter het ontbreekt, voor zover wij dat hebben kunnen beoordelen, nog aan kennis en initiatieven om de middelen op passende wijze in te zetten bij activiteiten voor zowel het hoger als het lagere niveau.
Vooral dat lagere niveau dat op de gesloten woongroepen huist heeft weinig activiteiten. Groepsleiding heeft ook weinig affiniteit met hen als het gaat om activerende begeleiding. De resultaten zijn zo klein en soms niet meetbaar.
Ik denk dat met een structureel opgezet en uitgevoerd dagprogrammma voor alle bewoners het leven nog een zinvollere invulling kan krijgen.
Dit is iets wat we niet op moeten leggen, maar iets wat vanuit de medewerkers en de leiding moet komen.
Maar ja... Wie ben ik om, op basis van een verblijf van drie dagen, een oordeel te vellen en adviezen te geven.
Echter één ding is zeker. Ook in Sajosenya was men verbaasd over het feit dat, vooral de bewoners die op lichaamsgebonden niveau functioneren ruim 45 minuten geboeid waren door de voorstelling.
Tijdens zo'n voorstelling leer je vaak je publiek pas echt kennen omdat er in een korte tijd heel veel verschillende zintuiglijke ervaringen worden aangeboden. De meeste bewoners waren ontvankelijjk voor wat we boden vooral het licht en de geuren werden opvallend goed opgepikt. Het voelen ging over het algemeen weer wat langs hen heen terwijl het luisteren naar de klankbeleving weer veel reacties opleverde.
Ook de medewerkers signaleerden kleine/grote veranderingen, reacties en vooral rust bij de bewoners. Wij signaleerden vooral dat de medewerkers, door ons gestimuleerd, het leuk vonden om concreet iets voor de groep te kunnen betekenen.
Een stapsgewijs plan om belevingsgerichte activiteiten onder de naam 'snoezelen' in te voeren zou geen luxe zijn.
We zullen zien.
Als Imre en Zsuzsa met de vraag komen zal het aanbod klaar zijn.
En volgend jaar worden we weer verwacht.
Zsuzsa en Imre , de leiding van het huis waar 50 mannen wonen met een verstandelijke beperking, waren in april in Kampen. Zij raakten enthousiast door onze verhalen over de mogelijkheden met snoezelen en de activiteiten. We werden gelijk uitgenodigd om te komen en te laten zien waar wij mee bezig zijn.
We zouden zondag 6 september al een voorstelling geven, maar dit lukte niet. we waren wat laat aangekomen en het is altijd nog een paar uur opbouwen voor we echt kunnen laten zien waar we mee bezig zijn.
Bellen blazen op de binnenplaats
Zondag hebben we het theater opgebouwd en was er een eerste kennismaking met de mannen.
Een stuk of twintig mannen van middel tot hoog nuveau zaten buiten op schommelbanken. Ze kwamen gelijk in actie om ons te helpen met uitpakken.
De mannen van de gesloten afdeling hebben we de volgende dag pas ontmoet. Zij zijn voornamelijk binnen en hebben eigenlijk de hele dag niks te doen. Behalve wanneer er voldoende activiteiten personeel is dan gaan ze of naar de snoezel of zitten ze buiten. We hebben niet echt een goed beeld gekregen van hun activiteitenprogramma.
Het huis heeft voor Hongaarse begrippen al een vrij hoge standaard, maar vanuit de mens gezien kan er nog heel veel gebeuren op het gebied van 'zinvolle' dagbesteding.
Ale personeel is van goede wil, maar soms raken de persoonlijke belangen en de belangen van de bewoners met elkaar in conflict. Zsuzsa en Imre zijn al lang blij dat ze begeleiders hebben gevonden die passen bij het beleid wat zij uitstippelen en die passen bij de christelijke signatuur.
Zsuzsa zegt dat gebroken diensten veel op zouden leveren, maar dit is nog iets wat nog lang niet mogelijk is. Om iets te bereiken geef je, achteraf gezien. misschien wel eens te veel rechten.
Ook zou het fijn zijn als de betere bewoners buiten het huis zouden kunnen 'werken'. Dit is zowel in Hongarije als in Roemenië verboden. ze krijgen al geld en daarom mogen ze niet werken..
Ook de voorschriften voor toegankelijkheid etc,, die hen door de overheid worden opgelegd nu Hongarije is toegetreden tot de Europese Unie gooien financieel gezien nogal eens roet in het eten. Zo hebben ze twee liften aan moeten schaffen omdat ze toegankelijk moeten zijn voor iedereen. De bewoners en de begeleiders gebruiken de lift echter nooit. De kamers op de bovenverdieping mogen om dezelfde redenen niet meer gebruikt worden en staan leeg.
en verder hebben ze het wat materialen etc betreft goed voor elkaar echter het ontbreekt, voor zover wij dat hebben kunnen beoordelen, nog aan kennis en initiatieven om de middelen op passende wijze in te zetten bij activiteiten voor zowel het hoger als het lagere niveau.
Vooral dat lagere niveau dat op de gesloten woongroepen huist heeft weinig activiteiten. Groepsleiding heeft ook weinig affiniteit met hen als het gaat om activerende begeleiding. De resultaten zijn zo klein en soms niet meetbaar.
Ik denk dat met een structureel opgezet en uitgevoerd dagprogrammma voor alle bewoners het leven nog een zinvollere invulling kan krijgen.
Dit is iets wat we niet op moeten leggen, maar iets wat vanuit de medewerkers en de leiding moet komen.
Maar ja... Wie ben ik om, op basis van een verblijf van drie dagen, een oordeel te vellen en adviezen te geven.
Echter één ding is zeker. Ook in Sajosenya was men verbaasd over het feit dat, vooral de bewoners die op lichaamsgebonden niveau functioneren ruim 45 minuten geboeid waren door de voorstelling.
Tijdens zo'n voorstelling leer je vaak je publiek pas echt kennen omdat er in een korte tijd heel veel verschillende zintuiglijke ervaringen worden aangeboden. De meeste bewoners waren ontvankelijjk voor wat we boden vooral het licht en de geuren werden opvallend goed opgepikt. Het voelen ging over het algemeen weer wat langs hen heen terwijl het luisteren naar de klankbeleving weer veel reacties opleverde.
Ook de medewerkers signaleerden kleine/grote veranderingen, reacties en vooral rust bij de bewoners. Wij signaleerden vooral dat de medewerkers, door ons gestimuleerd, het leuk vonden om concreet iets voor de groep te kunnen betekenen.
Een stapsgewijs plan om belevingsgerichte activiteiten onder de naam 'snoezelen' in te voeren zou geen luxe zijn.
We zullen zien.
Als Imre en Zsuzsa met de vraag komen zal het aanbod klaar zijn.
En volgend jaar worden we weer verwacht.
03 september, 2009
Sfintu Georghe Roemenie
Vanuit Rupea zijn we naar Sfintu Georghe gereden. Het was een heel gestunt zo nu en dan. De Roemenen houden er zo hun eigen rijstijl op na, waarbij je zo nu en dan even moet slikken. Ook viel het niet altijd mee de caravan door de scherpe haarspeldbochten te krijgen in de juiste versnelling. Gelukkig zijn we met een hele caravan aangekomen.
Bij een supermarkt hebben we de carvan versierd met ballonnen. Op mystrieuze wijze verschenen er uit allerlei richtingen kleiine kinderen die zeer veel belangstelling toonden voor onze ballonnen. Uitdelen dus!!
en toen versierd en wel naar het 'Irishuis' het dagcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking.
Onder grote belangstelling van deelnemers, ouders en de oudervereniging, de pers en Duna tv werd de caravan geopend. Alle deelnemers namen een kijkje in de caravan en toen het programma binnen verder ging wilden een paar niet naar buiten komen.
Ja vooral Boggi wilde blijven zitten
De opening was een groot succes. Er waren veel leden van de oudervereniging. Als uitleg en demonstratie voor de theateractiviteit voor morgen hebben we het dvdtje van de belevenis laten zien aan alle genodigden.
Omdat Snoezelen helemaal nieuw is als methodische benaderingswijze in Roemenie moest er veel uitgelegd worden. Peter vertaalde gelukkig alles van het Nederlands naar het Hongaars (dit leg ik nog later wel eens uit)
Na afloop van de opening zijn we naar Peters dorp gegaan en hebben daar een bbq gehad.
De volgende dag hadden we voor alle deelnemers een voorstelling gepland.
Er waren ook nog twaalf medewerkers van een centrum voor mensen met Autisme uitgenodigd bij de voorstelling aanwezig te zijn.
Twee keer de Sneeuwkoningin opvoeren.
Het blijft spannend. Ik weet zelf altijd wel dat het gaat lukken, maar toch!
Is het dan echt zo dat het belevings gericht aanbieden van zintuiglijke ervaringen als communicatievorm ook werkt bij mensen die hier helemaal niet aan gewend zijn. Dit nog nooit ervaren hebben?
En ja hoor het werkt!
Zonder taal staan de deelnemers volledig open. Je ziet hun ogen glimmen en glanzen, hoofden worden opgeheven, er wordt spontaan meegedaan en men begint tegen ons te praten alsof wij de hele tijd al Hongaars met hen spreken. Terwijl wij alleen maar Nederlands tegen hen spreken of helemaal niet.
Wel nodigen we uit met de intentie: Laat zien wie je bent, wij laten voelen en zien dat jij er bent.
Wonderbaarlijke ervaring.
Toegang tot het innerlijk van de mens ?
Na de voorstellingen moeten we op het eten wachten. Er is geen actie, geen gerichte activiteit.
We besluiten de ballonnen te gebruiken om samen nog wat te spelen.
Die middag vertrekt de groep deelnemers voor een overnachting in een vacantiehuis in de buurt. Wij gaan ook een kijkje nemen, nadat we naar het Annatol meer zijn geweest. Dit is een meer gevormd in een vulkaankrater.
Bij een supermarkt hebben we de carvan versierd met ballonnen. Op mystrieuze wijze verschenen er uit allerlei richtingen kleiine kinderen die zeer veel belangstelling toonden voor onze ballonnen. Uitdelen dus!!
en toen versierd en wel naar het 'Irishuis' het dagcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking.
Onder grote belangstelling van deelnemers, ouders en de oudervereniging, de pers en Duna tv werd de caravan geopend. Alle deelnemers namen een kijkje in de caravan en toen het programma binnen verder ging wilden een paar niet naar buiten komen.
Ja vooral Boggi wilde blijven zitten
De opening was een groot succes. Er waren veel leden van de oudervereniging. Als uitleg en demonstratie voor de theateractiviteit voor morgen hebben we het dvdtje van de belevenis laten zien aan alle genodigden.
Omdat Snoezelen helemaal nieuw is als methodische benaderingswijze in Roemenie moest er veel uitgelegd worden. Peter vertaalde gelukkig alles van het Nederlands naar het Hongaars (dit leg ik nog later wel eens uit)
Na afloop van de opening zijn we naar Peters dorp gegaan en hebben daar een bbq gehad.
De volgende dag hadden we voor alle deelnemers een voorstelling gepland.
Er waren ook nog twaalf medewerkers van een centrum voor mensen met Autisme uitgenodigd bij de voorstelling aanwezig te zijn.
Twee keer de Sneeuwkoningin opvoeren.
Het blijft spannend. Ik weet zelf altijd wel dat het gaat lukken, maar toch!
Is het dan echt zo dat het belevings gericht aanbieden van zintuiglijke ervaringen als communicatievorm ook werkt bij mensen die hier helemaal niet aan gewend zijn. Dit nog nooit ervaren hebben?
En ja hoor het werkt!
Zonder taal staan de deelnemers volledig open. Je ziet hun ogen glimmen en glanzen, hoofden worden opgeheven, er wordt spontaan meegedaan en men begint tegen ons te praten alsof wij de hele tijd al Hongaars met hen spreken. Terwijl wij alleen maar Nederlands tegen hen spreken of helemaal niet.
Wel nodigen we uit met de intentie: Laat zien wie je bent, wij laten voelen en zien dat jij er bent.
Wonderbaarlijke ervaring.
Toegang tot het innerlijk van de mens ?
Na de voorstellingen moeten we op het eten wachten. Er is geen actie, geen gerichte activiteit.
We besluiten de ballonnen te gebruiken om samen nog wat te spelen.
Die middag vertrekt de groep deelnemers voor een overnachting in een vacantiehuis in de buurt. Wij gaan ook een kijkje nemen, nadat we naar het Annatol meer zijn geweest. Dit is een meer gevormd in een vulkaankrater.
01 september, 2009
In Rupea
Vertrek uit Osherhei bij Ewa thuis stond de caravan. Geen weg, maar een veredeld grindpad.
Even wennen. Ook de goten , voormalig riool, maken het uitrijden van de caravan er niet gemakkelijker op.
We zijn in Rupea aangekomen. Geweldige mensen geweldig land.
Wat een contrasten.
Soms twee werelden die langs elkaar heen leven en soms een poging tot samen gaan.
De gastvrijheid is groot en voortreffelijk.
We hebben de dvd met de belevenis laten zien om enig idee te geven van wat we doen.
Doordat we vanaf de eerste stap uit moeten leggen wat snoezelen of belevings gericht aanbieden van zintuigelijke ervaringen is komen ook weer dicht bij onze eigen basis van het snoezeltheater terecht.
Even te veel om op te noemen.
Vandaag gaan we verder naar Sfintu George met Jonnie en daar gaan we de caravan onthullen en bespreken hoe er verder mee gewerkt gaat worden.
Waarschijnljk morgen weer tijd om te berichten.
We hebben onderweg ook wat foto's gemaakt.
Vandaag maken we er wat meer en zetten ze er morgen op.
28 augustus, 2009
Bijna op weg
Zondag vertrekken we naar Roemenië. er waren nog wat tegenstrubbelingen bij de hondenoppasbrigade, maar die zijn ook weer opgelost.
Er wordt op het huis en op de honden gepast.
Alles dik voor elkaar.
We hebben er echt zin in.
Vooral omdat ze in Hongarije zo slim zijn geweest om een soort symposium te organiseren.
We nemen de voorstelling mee en allerlei attributen die geen drol kosten om te laten zien dat snoezelen toch een proces is van contact maken tussen mensen. Zonder taal door middel van het inzetten van al je zintuigen.
Ik hoop dat we dat met hulp van Jonnie duidelijk kunnen maken aan de begeleiders van mensen met een verstandelijke beperking in beide landen.
Het gaat niet om de apparatuur het gaat om het contact, inlevingsvermogen en intentie om goed te doen voor mensen die niet via de verbale weg kenbaar kunnen maken wat ze willen en kunnen.
Het wordt een spannende rit, maar dat gaan we allemaal beleven.
Er wordt op het huis en op de honden gepast.
Alles dik voor elkaar.
We hebben er echt zin in.
Vooral omdat ze in Hongarije zo slim zijn geweest om een soort symposium te organiseren.
We nemen de voorstelling mee en allerlei attributen die geen drol kosten om te laten zien dat snoezelen toch een proces is van contact maken tussen mensen. Zonder taal door middel van het inzetten van al je zintuigen.
Ik hoop dat we dat met hulp van Jonnie duidelijk kunnen maken aan de begeleiders van mensen met een verstandelijke beperking in beide landen.
Het gaat niet om de apparatuur het gaat om het contact, inlevingsvermogen en intentie om goed te doen voor mensen die niet via de verbale weg kenbaar kunnen maken wat ze willen en kunnen.
Het wordt een spannende rit, maar dat gaan we allemaal beleven.
14 juli, 2009
Een mooi gedicht
Snoezelcaravan
Een caravan openen is niet zo bijzonder
dat gebeurt de hele zomer door
Maar hier bij Ronzebons is dat wat anders
deze heeft een grote deur
en binnen duizend kleuren
bubbelbellen en zachte kussens
Je stapt het avontuur zo binnen
voor het strelen van de zinnen
Geluiden, licht en witte wolken
niets verstoort de fantasie
Je laat je dragen door een snoezelhand
door een verrassend, rijdend, snoezelland
De een blijft hier om te verwennen
de ander gaat Roemenië verkennen
Het is een mooie welgemeende zaak
Ronzebons schiet weer eens raak!
Mart Brok
Stadsdichter Coevorden
Een caravan openen is niet zo bijzonder
dat gebeurt de hele zomer door
Maar hier bij Ronzebons is dat wat anders
deze heeft een grote deur
en binnen duizend kleuren
bubbelbellen en zachte kussens
Je stapt het avontuur zo binnen
voor het strelen van de zinnen
Geluiden, licht en witte wolken
niets verstoort de fantasie
Je laat je dragen door een snoezelhand
door een verrassend, rijdend, snoezelland
De een blijft hier om te verwennen
de ander gaat Roemenië verkennen
Het is een mooie welgemeende zaak
Ronzebons schiet weer eens raak!
Mart Brok
Stadsdichter Coevorden
11 juni, 2009
Verslag van Officiele opening Snoezelcaravan te Dalerveen
Om 16.30 uur kwamen de eerste genodigden aan in het Snoezelhteater te Dalerveen. In de eerste plaats mevrouw Hilma Mastwijk met daarnaast alle genodigden. Buurtbewoners, vertegenwoordiging van Stichting Doe een Wens,stadsdichter van Coevorden Mart Brok, Jonnie Bosch van PhiladelphiaSupport, kunstenares Caroline Ros en vele anderen zaten gezellig aan de koffie in afwachting van een droge bui.
Het weer klaart op.
De kinderen verstoppen zich in de caravan en na een aantal korte toespraken, waarin het belang van de Snoezelcaravans wordt benadrukt, geeft Hilma Mastwijk het sein om de ballonnen op te laten.
Van links naar rechts Rensje Plantinga, Hilma Mastwijk, Jonnie Bosch
Onder luid applaus gaan ze de lucht in.
Iedereen is onder de indruk van de snoezelcaravans. De sfeer, de mooie verlichting alles maakt ook op de aanwezige kinderen een grote indruk.
Voor diverse organisaties als de Stichting Doe een Wens zal de snoezel caravan goede diensten kunnen bewijzen. Vaak is het voor de ernstige zieke kinderen bijna onmogelijk te reizen. Nu kan het snoezeltheater in een hele speciale sfeer naar de kinderen toe komen.
Ook is er grote belangstelling voor de caravan die naar Roemenië gaat.
Nadat de caravans grondig geïnspecteerd zijn, gaan de gasten weer naar binnen voor een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje.
Eigenlijk snoezelt iedereen als we genieten van lekker eten en drinken en een gemoedelijke omgeving.
Het weer klaart op.
De kinderen verstoppen zich in de caravan en na een aantal korte toespraken, waarin het belang van de Snoezelcaravans wordt benadrukt, geeft Hilma Mastwijk het sein om de ballonnen op te laten.
Van links naar rechts Rensje Plantinga, Hilma Mastwijk, Jonnie Bosch
Onder luid applaus gaan ze de lucht in.
Iedereen is onder de indruk van de snoezelcaravans. De sfeer, de mooie verlichting alles maakt ook op de aanwezige kinderen een grote indruk.
Voor diverse organisaties als de Stichting Doe een Wens zal de snoezel caravan goede diensten kunnen bewijzen. Vaak is het voor de ernstige zieke kinderen bijna onmogelijk te reizen. Nu kan het snoezeltheater in een hele speciale sfeer naar de kinderen toe komen.
Ook is er grote belangstelling voor de caravan die naar Roemenië gaat.
Nadat de caravans grondig geïnspecteerd zijn, gaan de gasten weer naar binnen voor een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje.
Eigenlijk snoezelt iedereen als we genieten van lekker eten en drinken en een gemoedelijke omgeving.
25 mei, 2009
Waarom een Snoezelcaravan voor Roemenië?
In september 2007 kregen we, door ons contact met PhiladelphiaSupportmedewerker Jonnie Bosch uit Kampen, bezoek van een groep Roemenen uit Sfântu Gheorghe. (1)
In het kader van de oprichting van de plaatselijke oudervereniging Philadelphia Pro Familia Support en het opzetten van dagbesteding voor volwassenen met een verstandelijke beperking brachten zij een bezoek aan Nederland. Het werkbezoek was vooral bedoeld om kennis van en inzicht te krijgen in de mogelijkheden voor dagbesteding en zorg in Nederland.
Tijdens hun bezoek aan De Ronzebons maakten zij kennis met het basisidee van snoezelen. Snoezelen is een communicatievorm om via de zintuigen (horen, voelen, ruiken, zien en proeven) contact te maken met mensen bij wie verbaal contact niet mogelijk is. Als je wilt communiceren moet je die communicatie op gang brengen door individueel ervaringen aan te bieden, waarbij je vooral inspiratie en aansluiting zoekt in je eigen cultuur. Dit doe je in een veilige, vertrouwde en sfeervolle ruimte met een aangename temperatuur.
‘Snoezelruimte’ is binnen de meeste instellingen in Nederland een bekend begrip. Helaas is hier het accent vaak te veel komen te liggen op de ruimte en de apparatuur om sfeer mee te maken en niet meer op het maken van contact via de zintuigen. Via dit zintuigelijk contact maken kun je mensen met heel weinig mogelijkheden tot communicatie goed leren kennen.
Om dit basisidee uit te dragen én omdat de mensen in Roemenië lang niet altijd de mogelijkheid en het geld hebben om ergens naar toe te reizen kwam het idee naar voren te starten met een mobiele snoezelruimte, waarmee men in en om Sfântu Gheorge, maar ook verder in de regio kan rondreizen. Enerzijds kan men zo veel meer mensen helpen d.m.v. snoezelen dan wanneer de mensen naar een vaste snoezelruimte moeten komen, anderzijds kan men het begrip snoezelen op grotere schaal verspreiden.
Samen met PhiladelphiaSupport heeft De Ronzebons het project Snoezelcaravan Roemenië opgepakt. Er werd een caravan gekocht en via De Club van 100 van de RVU meldden zich twee vrijwilligers aan. Kunstenares Caroline Ros uit Zwolle en Maria Hoefnagel uit Tilburg boden aan mee te werken aan de inrichting van de caravan.
Caroline Ros (boven) en Michelle Hauser (onder) schilderen het interieur van de caravan.
Bij de inrichting is vooral gelet op functionaliteit en een prettige sfeer. De ene kant van de caravan is beschilderd als grot met grotschilderingen en de ander kant van de caravan is beschilderd met bloemen en een regenboog. Door middel van UV licht gloeien in de grot allerlei vormen en dieren op als kleine TLbuisjes en in de bloementuin komt een spiegelbol te hangen. (2)
Maria Hoefnagel heeft allerlei voelzakjes gemaakt en lekkere kussens om op te liggen. Rik en Rensje hebben zich vooral bezig gehouden met het technisch realiseren van het geheel. Ligbanken gemaakt en de gekregen materialen verwerkt in de caravan.
In september 2009 gaan Rik en Rensje van De Ronzebons de caravan naar Sfântu Gheorghe brengen. Tijdens hun verblijf daar zullen zij een aantal workshops geven over snoezelen.
(1) (2) klik op aanvullende informatie in de rechter balk of klik hier.
In het kader van de oprichting van de plaatselijke oudervereniging Philadelphia Pro Familia Support en het opzetten van dagbesteding voor volwassenen met een verstandelijke beperking brachten zij een bezoek aan Nederland. Het werkbezoek was vooral bedoeld om kennis van en inzicht te krijgen in de mogelijkheden voor dagbesteding en zorg in Nederland.
Tijdens hun bezoek aan De Ronzebons maakten zij kennis met het basisidee van snoezelen. Snoezelen is een communicatievorm om via de zintuigen (horen, voelen, ruiken, zien en proeven) contact te maken met mensen bij wie verbaal contact niet mogelijk is. Als je wilt communiceren moet je die communicatie op gang brengen door individueel ervaringen aan te bieden, waarbij je vooral inspiratie en aansluiting zoekt in je eigen cultuur. Dit doe je in een veilige, vertrouwde en sfeervolle ruimte met een aangename temperatuur.
‘Snoezelruimte’ is binnen de meeste instellingen in Nederland een bekend begrip. Helaas is hier het accent vaak te veel komen te liggen op de ruimte en de apparatuur om sfeer mee te maken en niet meer op het maken van contact via de zintuigen. Via dit zintuigelijk contact maken kun je mensen met heel weinig mogelijkheden tot communicatie goed leren kennen.
Om dit basisidee uit te dragen én omdat de mensen in Roemenië lang niet altijd de mogelijkheid en het geld hebben om ergens naar toe te reizen kwam het idee naar voren te starten met een mobiele snoezelruimte, waarmee men in en om Sfântu Gheorge, maar ook verder in de regio kan rondreizen. Enerzijds kan men zo veel meer mensen helpen d.m.v. snoezelen dan wanneer de mensen naar een vaste snoezelruimte moeten komen, anderzijds kan men het begrip snoezelen op grotere schaal verspreiden.
Samen met PhiladelphiaSupport heeft De Ronzebons het project Snoezelcaravan Roemenië opgepakt. Er werd een caravan gekocht en via De Club van 100 van de RVU meldden zich twee vrijwilligers aan. Kunstenares Caroline Ros uit Zwolle en Maria Hoefnagel uit Tilburg boden aan mee te werken aan de inrichting van de caravan.
Caroline Ros (boven) en Michelle Hauser (onder) schilderen het interieur van de caravan.
Bij de inrichting is vooral gelet op functionaliteit en een prettige sfeer. De ene kant van de caravan is beschilderd als grot met grotschilderingen en de ander kant van de caravan is beschilderd met bloemen en een regenboog. Door middel van UV licht gloeien in de grot allerlei vormen en dieren op als kleine TLbuisjes en in de bloementuin komt een spiegelbol te hangen. (2)
Maria Hoefnagel heeft allerlei voelzakjes gemaakt en lekkere kussens om op te liggen. Rik en Rensje hebben zich vooral bezig gehouden met het technisch realiseren van het geheel. Ligbanken gemaakt en de gekregen materialen verwerkt in de caravan.
In september 2009 gaan Rik en Rensje van De Ronzebons de caravan naar Sfântu Gheorghe brengen. Tijdens hun verblijf daar zullen zij een aantal workshops geven over snoezelen.
(1) (2) klik op aanvullende informatie in de rechter balk of klik hier.
Aankondiging:11 juni feestelijke opening snoezelcaravan
Op 11 juni om 17.00 uur wordt de overdracht van de caravan aan PhiladelphiaSupport op een feestelijke manier gedaan met hulp van de kinderen Dalerveen.
Statenlid voor het CDA mevrouw Hilma Mastwijk zal de openingshandeling verrichten.Mevrouw Mastwijk is lid van de Statencommissie Cultuur, Welzijn en Zorg met als onderwerpen :
- Zorg (gehandicapten, ouderen)
- ASV (Algemene Subsidie Verordening
- Mantelzorg
- Emancipatie/participatie
- Streektaal/omroep
Haar motto is: Niemand tussen wal en schip.
Na een korte toespraak en de overhandiging van de sleutels aan de vertegenwoordiger van PhiladelphiaSupport wordt het sein gegeven om de ballonnen op te laten.
Het weg laten vliegen van de ballonnen staat voor ons symbool voor voortgang, inspiratie, door gaan naar het volgende project.
In september 2009 gaan Rik Holwerda en Rensje Plantinga van De Ronzebons de caravan naar Sfântu Gheorghe brengen. Tijdens hun verblijf daar zullen zij een aantal workshops geven over snoezelen.
Waarschijnlijk gaan ze dan op de terugweg een bezoek brengen aan een projekt in Hongarije om ook daar een aantal workshops te geven.
Na afloop is er voor iedereen nog een drankje en een versnapering.
Statenlid voor het CDA mevrouw Hilma Mastwijk zal de openingshandeling verrichten.Mevrouw Mastwijk is lid van de Statencommissie Cultuur, Welzijn en Zorg met als onderwerpen :
- Zorg (gehandicapten, ouderen)
- ASV (Algemene Subsidie Verordening
- Mantelzorg
- Emancipatie/participatie
- Streektaal/omroep
Haar motto is: Niemand tussen wal en schip.
Na een korte toespraak en de overhandiging van de sleutels aan de vertegenwoordiger van PhiladelphiaSupport wordt het sein gegeven om de ballonnen op te laten.
Het weg laten vliegen van de ballonnen staat voor ons symbool voor voortgang, inspiratie, door gaan naar het volgende project.
In september 2009 gaan Rik Holwerda en Rensje Plantinga van De Ronzebons de caravan naar Sfântu Gheorghe brengen. Tijdens hun verblijf daar zullen zij een aantal workshops geven over snoezelen.
Waarschijnlijk gaan ze dan op de terugweg een bezoek brengen aan een projekt in Hongarije om ook daar een aantal workshops te geven.
Na afloop is er voor iedereen nog een drankje en een versnapering.
Snoezelcaravan Nederland
Snoezelcaravan Nederland
Voorvloeiend uit het Roemeense caravanproject heeft Snoezeltheater De Ronzebons nog een tweede mobiele snoezelruimte gemaakt. De voornaamste doelgroep is kinderen tot 18 jaar met een verstandelijke beperking, maar ook volwassenen zullen gebruik kunnen maken van de snoezelcaravan.
Door de steeds groter wordende bezuinigingen binnen instellingen en scholen voor speciaal onderwijs en het teruglopen van honorering van aanvragen voor snoezelkamers aan huis uit de WMO is er een behoefte aan snoezelen in de vertrouwde omgeving.
Net als met ons snoezeltheater willen we met dit project mensen met de minste mogelijkheden en vooral kinderen uit deze doelgroep samen met hun ouders in de gelegenheid stellen voor een redelijke prijs activiteiten te ondernemen die bij hun persoonlijkheid en mogelijkheden past.
Naast bovenstaande merkt De Ronzebons dat kinderen van de “gewone” basisschool weinig in contact komen met kinderen met een meervoudige handicap. De caravan kan dan ook ingezet worden voor educatieve projecten in de bovenbouw van het basisonderwijs.
De snoezelcaravan zal beheerd en onderhouden worden door De Ronzebons en wordt verhuurd tegen een redelijke vergoeding, vanaf 75,- euro per dag- aan ouders, logeerhuizen, instellingen etc. De huurprijs kan uit het PGB betaald worden.
Informatie over de opening
Voorvloeiend uit het Roemeense caravanproject heeft Snoezeltheater De Ronzebons nog een tweede mobiele snoezelruimte gemaakt. De voornaamste doelgroep is kinderen tot 18 jaar met een verstandelijke beperking, maar ook volwassenen zullen gebruik kunnen maken van de snoezelcaravan.
Door de steeds groter wordende bezuinigingen binnen instellingen en scholen voor speciaal onderwijs en het teruglopen van honorering van aanvragen voor snoezelkamers aan huis uit de WMO is er een behoefte aan snoezelen in de vertrouwde omgeving.
Net als met ons snoezeltheater willen we met dit project mensen met de minste mogelijkheden en vooral kinderen uit deze doelgroep samen met hun ouders in de gelegenheid stellen voor een redelijke prijs activiteiten te ondernemen die bij hun persoonlijkheid en mogelijkheden past.
Naast bovenstaande merkt De Ronzebons dat kinderen van de “gewone” basisschool weinig in contact komen met kinderen met een meervoudige handicap. De caravan kan dan ook ingezet worden voor educatieve projecten in de bovenbouw van het basisonderwijs.
De snoezelcaravan zal beheerd en onderhouden worden door De Ronzebons en wordt verhuurd tegen een redelijke vergoeding, vanaf 75,- euro per dag- aan ouders, logeerhuizen, instellingen etc. De huurprijs kan uit het PGB betaald worden.
Informatie over de opening
24 mei, 2009
Aanvullende informatie
Aanvullende informatie
(1) Tijdens het communistische regime was er geen tijd, plaats en aandacht voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze mochten er eigenlijk niet zijn. Als ze er toch waren werden ze genegeerd. Tegenwoordig komen Roemeense ouders op voor hun gehandicapte kinderen en willen ze zelf graag mogelijkheden scheppen, zodat hun kind een volwaardige plaats in de maatschappij krijgt.
Het initiatief om een plaatselijke oudervereniging op te richten is genomen door de plaatselijke predikant.
Op de foto het Activiteitencentrum in aanbouw
De plaatselijke oudervereniging heeft een activiteitencentrum gebouwd waar mensen met een verstandelijke beperking een zinvolle dagbesteding kunnen genieten.
De groep die Nederland bezocht bestond onder andere uit ouders, begeleiders, de predikant en een orthopedagoog.
De orthopedagoog had in Duitsland al een kennis gemaakt met het fenomeen snoezelen. Hier werd zij geconfronteerd met het materiële snoezelen wat financieel onbereikbaar is voor haar werkgebied in Roemenië.
(2) De rommelmarkt van de Stichting Kontakt kampen-Hongarije/Roemenië in Kampen heeft allerlei materialen en middelen geschonken om de caravan in te richten en om voel- en tastmaterialen te maken. De Commissie Kerstmarkt Open Hof in Kampen heeft een geldbedrag geschonken voor de aankoop en een deel van de inrichting.
(1) Tijdens het communistische regime was er geen tijd, plaats en aandacht voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze mochten er eigenlijk niet zijn. Als ze er toch waren werden ze genegeerd. Tegenwoordig komen Roemeense ouders op voor hun gehandicapte kinderen en willen ze zelf graag mogelijkheden scheppen, zodat hun kind een volwaardige plaats in de maatschappij krijgt.
Het initiatief om een plaatselijke oudervereniging op te richten is genomen door de plaatselijke predikant.
Op de foto het Activiteitencentrum in aanbouw
De plaatselijke oudervereniging heeft een activiteitencentrum gebouwd waar mensen met een verstandelijke beperking een zinvolle dagbesteding kunnen genieten.
De groep die Nederland bezocht bestond onder andere uit ouders, begeleiders, de predikant en een orthopedagoog.
De orthopedagoog had in Duitsland al een kennis gemaakt met het fenomeen snoezelen. Hier werd zij geconfronteerd met het materiële snoezelen wat financieel onbereikbaar is voor haar werkgebied in Roemenië.
(2) De rommelmarkt van de Stichting Kontakt kampen-Hongarije/Roemenië in Kampen heeft allerlei materialen en middelen geschonken om de caravan in te richten en om voel- en tastmaterialen te maken. De Commissie Kerstmarkt Open Hof in Kampen heeft een geldbedrag geschonken voor de aankoop en een deel van de inrichting.
01 mei, 2009
Foto's van het bouwen
Alles is uit de caravan.
Nu weer opnieuw opbouwen anders stort hij in tijdens het rijden.
01 april, 2009
Snoezelcaravan te huur
Vanaf 31 oktober zal de Snoezelcaravan in het noorden van Nederland te huur zijn.
Tijdens de open dagen van Belevingscentrum De Ronzebons te Dalerveen, op 30 en 31 oktober, is de caravan te bezichtigen.
Het is de bedoeling dat de caravan iedere seizoen, naast de basis inrichting, voorzien wordt van een andere aankleding en inrichting en ook dat het seizoen centraal staat bij de zintuiglijke prikkels.
In herfstsfeer zijn er
- voelbakken met kastanjes, stukjes schors, modder en bladeren
- muziek en herfst geluiden waaronder rainsticks en knisper bladeren
- herfstkleuren door projectie en licht
- tast gordijnen etc...
In de andere seizoenen is er weer een passende aankleding.
Tijdens het gebruik kan er telkens een zintuig centraal staan of meerdere. Dit is afhankelijk van hoe je de verschillende materialen inbrengt.
De materialen zijn per zintuiggebied geordend in boxen.
Wij adviseren maximaal twee zintuigen per sessie specifiek aan de orde te laten komen. En iedere snoezelsessie volgens een vast ritueel of programma te laten verlopen.
Gebruik/ huisregels
De caravan is maximaal toegankelijk voor 4 personen incl. begeleiding.
De caravan beschikt over een deur van 80 cm. Kleine rolstoelen kunnen inprincipe via een oprij goot naar binnen.
Aan de ingang van de caravan kan een kleine 'voortent' worden gekoppeld, zodat rolstoelen droog staan en er een overgangsruimte is om in de sfeer te komen.
Voor het betreden van de caravan schoenen uittrekken. Dit i.v.m. hygiëne.
Je mag met een B rijbewijs de caravan trekken indien je auto zwaar genoeg is.
Na afloop van het gebruik alle gebruikte spullen reinigen en terug stoppen in de boxen.
Tijdens de open dagen van Belevingscentrum De Ronzebons te Dalerveen, op 30 en 31 oktober, is de caravan te bezichtigen.
Het is de bedoeling dat de caravan iedere seizoen, naast de basis inrichting, voorzien wordt van een andere aankleding en inrichting en ook dat het seizoen centraal staat bij de zintuiglijke prikkels.
In herfstsfeer zijn er
- voelbakken met kastanjes, stukjes schors, modder en bladeren
- muziek en herfst geluiden waaronder rainsticks en knisper bladeren
- herfstkleuren door projectie en licht
- tast gordijnen etc...
In de andere seizoenen is er weer een passende aankleding.
Tijdens het gebruik kan er telkens een zintuig centraal staan of meerdere. Dit is afhankelijk van hoe je de verschillende materialen inbrengt.
De materialen zijn per zintuiggebied geordend in boxen.
Wij adviseren maximaal twee zintuigen per sessie specifiek aan de orde te laten komen. En iedere snoezelsessie volgens een vast ritueel of programma te laten verlopen.
Gebruik/ huisregels
De caravan is maximaal toegankelijk voor 4 personen incl. begeleiding.
De caravan beschikt over een deur van 80 cm. Kleine rolstoelen kunnen inprincipe via een oprij goot naar binnen.
Aan de ingang van de caravan kan een kleine 'voortent' worden gekoppeld, zodat rolstoelen droog staan en er een overgangsruimte is om in de sfeer te komen.
Voor het betreden van de caravan schoenen uittrekken. Dit i.v.m. hygiëne.
Je mag met een B rijbewijs de caravan trekken indien je auto zwaar genoeg is.
Na afloop van het gebruik alle gebruikte spullen reinigen en terug stoppen in de boxen.
18 oktober, 2006
De belevenis
Ernstig meervoudig gehandicapten moeten hun eigen uitgaanscentrum krijgen!
Van 26 oktober tot en met 7 november 2006 vindt in Amsterdam een bijzonder evenement plaats: ‘de Belevenis’. Op de locatie Amstelborgh Borchland (Amsterdam Duivendrecht) zal een uitgaanscentrum verrijzen dat uniek is in Nederland. De Belevenis is een initiatief van Stichting AGO in samenwerking met Cordaan en Kunstenaars en CO.
De Belevenis is een uitgaansgelegenheid voor ernstig meervoudig gehandicapte kinderen, volwassenen en dementerende ouderen. Het gaat daarbij om mensen die zowel een verstandelijke – als een lichamelijke beperking hebben en daardoor aangewezen zijn om intensieve begeleiding en/of verzorging. De Belevenis zal een plek zijn waar iedereen binnen zijn/haar mogelijkheden een fantastische dag gaat beleven. Naast alle noodzakelijke aanpassingen en faciliteiten beschikt het centrum over verschillende themawerelden waar bezoekers grenzeloos kunnen ervaren, ontdekken en beleven. Zo is er onder andere een onderwaterwereld, een winterwereld, een wolkenwereld en een Oosterse wereld. Alle activiteiten zijn gericht op het stimuleren van de zintuigen; horen, zien, ruiken, voelen, proeven… Er zullen aangepaste theatervoorstellingen worden gespeeld, er worden massages geboden en bezoekers worden verwend met heerlijke hapjes en drankjes. Samengevat; bezoekers zullen een dag volledig in de watten worden gelegd!
30 en 31 oktober en 2, 3 en 5 november speelt Rensje's Ronzebons "De Elf Zwanen" op De Belevenis een uitgaansgelegenheid voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking.
De elf zwanen waren eerst prinsen, jonge mensen in een bijzondere positie. Doordat zij veranderd werden in zwanen kregen ze andere mogelijkheden. Nu konden ze vliegen en zwemmen en dromen over hun eerdere leven.
In het belevingstheaterstuk “De elf zwanen” wordt het publiek symbolisch omgetoverd in zwanen, waardoor zij kennis maken met nieuwe ervaringen, geluiden, geuren, kleuren en smaak beleven in een theatrale setting.
Binnen het raamwerk van het sprookje van Hans Christiaan Andersen creëren zowel de muzikant als de poppenspeelster op geheel eigen wijze een actieve sfeer, waarbij prikkels en rustmomenten elkaar afwisselen. Iedere deelnemer krijgt individuele aandacht als de poppen en objecten contact proberen te maken.
Een performance met blacklight effecten, poppen, zwaaien met een ballondoek, een lekker hapje, levende muziek op een grote fluit, afwisselend muziek aanbod en aan het eind van het stuk een bruiloft .
Niet alleen het spelen met poppen, maar ook de verschillende rollen die door de poppenspeelster zelf gespeeld worden, zoals de boze stiefmoeder en een zwaan, versterken het theatereffect.
De bedoeling van het spel is dat het publiek door hun specifieke mogelijkheden, communiceren via de zintuigen, een plezierige ervaring beleven waarbij het voelen en doorvoelen van het hele lichaam centraal staat.
De muziek van de voorstelling staat op CD en is na de voorstelling te koop voor 10,- euro
Van 26 oktober tot en met 7 november 2006 vindt in Amsterdam een bijzonder evenement plaats: ‘de Belevenis’. Op de locatie Amstelborgh Borchland (Amsterdam Duivendrecht) zal een uitgaanscentrum verrijzen dat uniek is in Nederland. De Belevenis is een initiatief van Stichting AGO in samenwerking met Cordaan en Kunstenaars en CO.
De Belevenis is een uitgaansgelegenheid voor ernstig meervoudig gehandicapte kinderen, volwassenen en dementerende ouderen. Het gaat daarbij om mensen die zowel een verstandelijke – als een lichamelijke beperking hebben en daardoor aangewezen zijn om intensieve begeleiding en/of verzorging. De Belevenis zal een plek zijn waar iedereen binnen zijn/haar mogelijkheden een fantastische dag gaat beleven. Naast alle noodzakelijke aanpassingen en faciliteiten beschikt het centrum over verschillende themawerelden waar bezoekers grenzeloos kunnen ervaren, ontdekken en beleven. Zo is er onder andere een onderwaterwereld, een winterwereld, een wolkenwereld en een Oosterse wereld. Alle activiteiten zijn gericht op het stimuleren van de zintuigen; horen, zien, ruiken, voelen, proeven… Er zullen aangepaste theatervoorstellingen worden gespeeld, er worden massages geboden en bezoekers worden verwend met heerlijke hapjes en drankjes. Samengevat; bezoekers zullen een dag volledig in de watten worden gelegd!
30 en 31 oktober en 2, 3 en 5 november speelt Rensje's Ronzebons "De Elf Zwanen" op De Belevenis een uitgaansgelegenheid voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking.
De elf zwanen waren eerst prinsen, jonge mensen in een bijzondere positie. Doordat zij veranderd werden in zwanen kregen ze andere mogelijkheden. Nu konden ze vliegen en zwemmen en dromen over hun eerdere leven.
In het belevingstheaterstuk “De elf zwanen” wordt het publiek symbolisch omgetoverd in zwanen, waardoor zij kennis maken met nieuwe ervaringen, geluiden, geuren, kleuren en smaak beleven in een theatrale setting.
Binnen het raamwerk van het sprookje van Hans Christiaan Andersen creëren zowel de muzikant als de poppenspeelster op geheel eigen wijze een actieve sfeer, waarbij prikkels en rustmomenten elkaar afwisselen. Iedere deelnemer krijgt individuele aandacht als de poppen en objecten contact proberen te maken.
Een performance met blacklight effecten, poppen, zwaaien met een ballondoek, een lekker hapje, levende muziek op een grote fluit, afwisselend muziek aanbod en aan het eind van het stuk een bruiloft .Niet alleen het spelen met poppen, maar ook de verschillende rollen die door de poppenspeelster zelf gespeeld worden, zoals de boze stiefmoeder en een zwaan, versterken het theatereffect.
De bedoeling van het spel is dat het publiek door hun specifieke mogelijkheden, communiceren via de zintuigen, een plezierige ervaring beleven waarbij het voelen en doorvoelen van het hele lichaam centraal staat.
De muziek van de voorstelling staat op CD en is na de voorstelling te koop voor 10,- euro
18 september, 2006
Rensje's Ronzebons te gast bij Bartiméus Sonneheerdt
Week van de ouderen |
| Bartiméus Sonneheerdt organiseert van 2 t/m 6 oktober de Week van de ouderen. De ouderwordende cliënten met een visuele en verstandelijke beperking staan deze week centraal. |
| In deze eerste week van oktober is de kapel veranderd in een fitnessruimte en is er een workshop Gezond gedrag. Daarnaast zijn er verwenactiviteiten voor cliënten, zoals schoonheidsbehandelingen, voetenbaden en massages. Rensje Ronzebons komt met haar theater vier voorstellingen geven, het Driebergse Shantykoor zal optreden en er is een koffieconcert. Ook worden medewerkers deze week in de gelegenheid gesteld om door middel van workshops hun deskundigheid met betrekking tot ouderwordende cliënten te vergroten. Voor hen zijn er (interactieve) bijeenkomsten over begeleidingsmethodieken in de ouderenzorg, muzikale beleving, eet-en slikproblematiek en gezond gedrag. Zondag 8 oktober wordt de week afgesloten met een kapeldienst waar het thema Ouder worden centraal staat. |
20 juni, 2006
Belevingsgerichte muziekactiviteiten
U begrijpt wat ik bedoel!
Ik verzorg al 20 jaar belevingstheater . Een voorstelling met muziek, muziekinstrumenten, poppen en objecten voor mensen met ernstig beperkte communicatie mogelijkheden. Ook bij de bewoners van Stellinghaven Appelscha spreekt dit erg aan, maar er kan meer als je in kleine groepen werkt. Met levende muziek en meer persoonlijke aandacht, meer afgestemd op de belevingswereld en achtergrond van de leeftijdsgroep .
Bij belevingsgericht aanbieden van muziek is het de bedoeling dat mensen in een veilige en intieme sfeer uitgenodigd worden om vanuit hun aller diepste ik te reageren op de liedjes, "dansjes", muziek en voorwerpen die hen, vaak binnen een thema, aangeboden worden. Eigenlijk is het zo dat door het tastbaar maken van het onderwerp iedereen in de gelegenheid wordt gesteld te begrijpen wat er wordt bedoeld. Er hoeft niks uitgelegd te worden. De handelingen en de muziek spreken voor zich.
Door deze manier van werken worden onze bewoners gestimuleerd tot communicatie. Soms is deze heel groot en duidelijk andere keren is het maar heel klein.
Elke muzieksessie heeft een aantal vaste elementen:
In deze heel speciale sfeer laat iedereen wel een stukje van zichzelf zien. Ook ik. Wat dat betreft zijn we gelijkwaardig.
Ik begrijp wat u bedoelt.
U begrijpt wat ik bedoel!
Ik verzorg al 20 jaar belevingstheater . Een voorstelling met muziek, muziekinstrumenten, poppen en objecten voor mensen met ernstig beperkte communicatie mogelijkheden. Ook bij de bewoners van Stellinghaven Appelscha spreekt dit erg aan, maar er kan meer als je in kleine groepen werkt. Met levende muziek en meer persoonlijke aandacht, meer afgestemd op de belevingswereld en achtergrond van de leeftijdsgroep .
Bij belevingsgericht aanbieden van muziek is het de bedoeling dat mensen in een veilige en intieme sfeer uitgenodigd worden om vanuit hun aller diepste ik te reageren op de liedjes, "dansjes", muziek en voorwerpen die hen, vaak binnen een thema, aangeboden worden. Eigenlijk is het zo dat door het tastbaar maken van het onderwerp iedereen in de gelegenheid wordt gesteld te begrijpen wat er wordt bedoeld. Er hoeft niks uitgelegd te worden. De handelingen en de muziek spreken voor zich.
Door deze manier van werken worden onze bewoners gestimuleerd tot communicatie. Soms is deze heel groot en duidelijk andere keren is het maar heel klein.
Elke muzieksessie heeft een aantal vaste elementen:
- Eerst wordt iedereen persoonlijk welkom geheten door middel van een lied.
- Op een kleine tafel staan de attributen al klaar.
- Naar aanleiding van een lied raken we in gesprek.
- Luisteren naar klassiek of moderne muziek.
- Zelf meebewegen of spelen met de muziek
- Proeven, ruiken, voelen, beleven van het onderwerp
- Individuele aandacht als er speciaal voor jou en jou alleen aan liedje gezongen wordt.
In deze heel speciale sfeer laat iedereen wel een stukje van zichzelf zien. Ook ik. Wat dat betreft zijn we gelijkwaardig.
Ik begrijp wat u bedoelt.
13 juni, 2006
Nationale voorleesdagen 2007 van 30 jan. t/m 10 febr.
“Naar buiten Kleine Kangoeroe”
2+ voorstelling
max. 45 kinderen per voorstelling
Geïnspireerd door het nieuwe Kiekeboek “Kleine Kangoeroe”, gemaakt door Guido van Genechten maakt Rensje Plantinga van poppentheater Rensje’s Ronzebons een nieuwe peutervoorstelling voor de voorleesdagen 2007.
Net als de voorstellingen “Wat nu Olivier” en “Dat ben jij” wordt “Naar buiten Kleine Kangoeroe” ook weer een vrolijke interactieve voorstelling met muziek en een liedje met veel beweging.
ill. Overgenomen uit het boek Kleine Kangoeroe en bewerkt
De prenten uit het boek zullen het decor gaan vormen voor het spel met KleineKangoeroe en haar moeder. Moeder Kangoeroe wordt weer een grote tafelpop die voor Kleine Kangoeroe eigenlijk gaat functioneren als een klein poppenkastje. Kleine Kangoeroe wordt een combinatie van een handpop en een staafmarionet terwijl de andere dieren platte speelpoppen worden.
De kinderen spelen een rol n het verhaal als zij gaan fladderen als vlinders, gaan stampen als een olifant, gaan fluiten als vogels, gaan zwieren als de apen, rennen als giraffen en gaan springen als........... Gaan springen als een kangoeroe.
Natuurlijk neemt Rensje ook weer de nodige leuke atributen mee, zodat de kinderen kunnen genieten van een leuke voorstelling.
Vroege vogel voordeel:
Bij boeking voor 1 augustus 2006
Prijs 300,-, 2de en volgende voorstelling op zelfde dag en locatie 150,- euro excl. Btw. en 50,- reiskosten (max.).
Na 1 augustus gelden de prijzen voor 2007
Prijs 325,-, 2de en volgende voorstelling op zelfde dag en locatie 175,- euro excl. Btw. en 75,- reiskosten (max.).
11 mei, 2006
Het circus komt
Op 26 april was ik met het belevingstheater op Maaykehiem in Sint Nicolaasga. Door de extra inzet van studenten van het Friesland College op de interne leerafdeling van Maeykehiem werd er een feest gegeven voor personeel, berwoners en vrijwilligers in het nieuwe restaurant op het terrein.
De voorstelling was actief en interactief en alle bewoners genoten op hun manier.
De voorstelling was actief en interactief en alle bewoners genoten op hun manier.
21 april, 2006
De herfst maaltijd
Een nieuw project.
De herfst maaltijd wordt een educatief poppentheater programma in opdracht van bezoekerscentrum Mar en Klif in Oudemirdum in Friesland. Een combinatie van poppenspel met natuuronderwijs gespeeld in het Fries en op verzoek in het Nederlands. de aanleiding van dit project was het thema van de kinderboekenweek 2006: De leeuw is los. Boeken over dieren.
Alle scholen in de zuidwesthoek van Friesland zullen benaderd worden om met de groepen 1 t/m 4 a5 deel te nemen aan het project.
Na een korte voorstelling gaan de kinderen naar het bos al waar een deel van het raadsel wordt opgelost. Het aardmannetje wat altijd de herfstmaaltijd voor de dieren klaarzet is door een ongelukje versteend bij zijn missie in het bos.
Krijgen de dieren op tijd hun herfstmaaltijd?
Wordt het aardmannetje weer gewoon?
Wil je meer weten kijk dan vanaf nu regelmatig op dit blog.
De herfst maaltijd wordt een educatief poppentheater programma in opdracht van bezoekerscentrum Mar en Klif in Oudemirdum in Friesland. Een combinatie van poppenspel met natuuronderwijs gespeeld in het Fries en op verzoek in het Nederlands. de aanleiding van dit project was het thema van de kinderboekenweek 2006: De leeuw is los. Boeken over dieren.
Alle scholen in de zuidwesthoek van Friesland zullen benaderd worden om met de groepen 1 t/m 4 a5 deel te nemen aan het project.
Na een korte voorstelling gaan de kinderen naar het bos al waar een deel van het raadsel wordt opgelost. Het aardmannetje wat altijd de herfstmaaltijd voor de dieren klaarzet is door een ongelukje versteend bij zijn missie in het bos.
Krijgen de dieren op tijd hun herfstmaaltijd?
Wordt het aardmannetje weer gewoon?
Wil je meer weten kijk dan vanaf nu regelmatig op dit blog.
11 april, 2006
17 maart, 2006
Kiki in Moordrecht
Opa wordt al een dagje ouder. Gelukkig waren er voldoende mensen om opa te helpen alles de trap op te dragen bij kinderdagverblijf Kids en Zoo in Moordrecht.
samen met de kinderen had Kiki het weer prima naar de zin.
Voor meer foto's kijk bij "links" meer foto's van de Ronzebons.
samen met de kinderen had Kiki het weer prima naar de zin.
Voor meer foto's kijk bij "links" meer foto's van de Ronzebons.
16 maart, 2006
Afscheid beleven: belevingstheater als middel bij rouwverwerking
Maandag 6 maart kwam van Lia het telefoontje dat Gunther was overleden. Er moest even wat geregeld worden voorde bibliotheek in Almelo waar ik een voorstelling Dat ben jij Kiki zou geven op vrijdag 10 maart, de dag van de afscheidsplechtigheid voor Gunther.
Afscheid:
Hoe beeld ik dat uit zonder taal, met beelden en situaties die herkenbaar zijn en de essentie raken?
Welke symbolen gebruik ik om dit te bereiken?
Dat het iets met vlinders zou worden had ik al met Lia besproken, maar het moest meer warmte krijgen, meer interactie, meer oproepen. Niet alleen statische dingen, maar ook beweeglijke poppen die door hun beweging emoties kunnen oproepen. Emoties van vreugde en verdriet.
Het gaat tenslotte in eerste instantie om een stuk te maken wat mee helpt het begrip afscheid vorm te geven voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking.Rond.
Bollen. Gekleurde lichtbollen die wisselen van kleur kunnen symbool zijn voor allerlei gedachten.
Bollen. een grote bol kan het begin aangeven van een nieuwe verschijningsvorm van Gunther. Een elf misschien,beelden van in het bos dwalen, kruiden eten en zwiepende takken schieten door mijn hoofd. Hield Gunther van de natuur?
De elf kan dan uit de bol komen en vanuit het midden contact zoeken met de mensen in de kring.
Kan ik deze bol ook van kleur laten wisselen?
Alle aanwezigen zijn op een of andere manier verbonden met Gunther........ Linten. Linten die vanuit de kist komen. De mensen zitten in kringen om de kist.
De vlinders geven de eeuwige cyclus aan. Van ei tot vlinder. Kleurige vlinders zijn de boodschappers voor Gunther naar ons. Welke boodschap zij bengen moeten we zelf invullen.
Wij groeten Gunther met bloemen. Bloemen en vlinders zijn met elkaar verbonden.
Het eindigt met dat de wind gaat liggen en op de kist samen met de elfpop tot rust komt.
Er moest muziek komen. Het liefst muziek die ik nog niet voor andere stukken had gebruikt.
Heb een keus gemaakt uit:
- Narada Collection Part 2
- Cirque du Soleil
- Bewerkingen van Heerke Plantinga
Ik vind het een grote verantwoordelijkheid, maar als dit helemaal goed lukt vallen mijn ideeen toch op zijn plaats.
Iets doen met begrafenissen. Wie had ooit gedacht dat dit uit zou komen.
Het begrip: "In geuren en kleuren iets vertellen " heeft voor mij een nieuwe betekenis gekregen.
DE ERVARINGEN TIJDENS DE PLECHTIGHEID
Natuurlijk is het erg spannend als er een camara op je gericht is, maar nu was het extra spannend. Ik voelde ook een grote verantwoordelijkheid naar Gunther en naar Lia, Rob, de meiden en de familie. Het moest wel waardig zijn en oproepen naar zijn bedoelingen.
Het was helemaal goed.
De rainsticks deden hun werk. De mensen werden hierdoor allemaal gericht op wat er ging gebeuren. Het zachte geluid maakte iedereen rustig. Men raakte vooral op zich zelf gericht. De klankschalen, de duimpiano, de geluiden deden wat ze moesten doen. Rust. Verwachting.
De symboliek van de linten als teken van verbondenheid met Gunther en Lia was overweldigend. Het rode lint als bloedband naar mama riep bij mij, bij het uitreiken veel emotie op.
Toen kwam de elf. Gunther had gekozen voor deze verschijningsvorm om in een soort van fysiek afscheid te kunnen nemen van iedereen. Oma raakte overweldigd door het popje. Ze sprak met hem alsof het Gunther zelf was. Toen kon ik geven. Het popje heeft nog lang bij oma gezeten.
Ik merkte ook tekenen van herkenning. Men herkende in het popje de grapjes en de manier van doen van Gunther.
Staan we dan met z'n allen dan zover open dat we verder naar buiten reiken dan iedereen voor mogelijk acht? Gevoel moet een groot ding zijn.
De aanraking van de zachte vlinders riep bij veel mensen emoties op.
Ik had het gevoel dat ik gestuurd werd. Misschien door een hogere macht. Zeker door mijn gevoel voor anderen te kunnen geven waar ze alleen niet bij kunnen.
De kleine papieren vlinders waren een goed symbool. Iedereen hielp mee ze uit te delen.
De bloemen, kinderen die tekeningen gaven.
Tijdens de fluitmuziek die ik zelf speelde voelde ik me even helemaal afgesloten van wat er gebeurde. Ik was even alleen op de wereld. samen met het abstracte fenomeen afscheid.
De afronding voelde heel goed. De wind, die het popje wat op de kist lag samen met de mooie bloemen, afdekte. De geur. Het viel allemaal op zijn plaats.
Het begrip: "In geuren en kleuren iets vertellen " heeft voor mij een nieuwe betekenis gekregen.
Waar ik echter niets van begrijp is, dat er van de medebeoners van Gunther eigenlijk niemand bij de speciaal voor hen gemaakte ceremonie aanwezig was. Gelukkig was er 1 belangrijke bewoonster wel. Zij werd helemaal rustig en ingetogen en heeft, zoals ik aan haar reactie kon zien, al haar emoties beleefd en misschien zelfs wel een plekje gegeven.
Je kunt je toch niet voorstellen dat je, ondanks dat we niet weten wat het bij deze mensen teweeg brengt, zonder om te kijken, te beleven, etc. zonder afscheid te nemen de volgende dag gewoon door gaat met je leven. Als of er niks gebeurt is. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat mensen komen en gaan, verschijnen en verdwijnen.
Als dit zo is vind ik wel dat de cultuur binnen deze leefgemeenschappen erg verarmd is.
Of durven we als begeleiders de confrontatie met onze en andermans gevoekens niet aan???????
27 februari, 2006
Snoezeltheater arrangement voor een uitstapje
Een avondje uit ?
Een uitstapje?
Voor de meeste mensen is dit de gewoonste zaak van de wereld.
Nu bestaat die mogelijkheid voor iedereen. Sinds maart 2004 beschikt
Rensje’s Ronzebons over een echt snoezeltheater .
Hoofdstraat 153
7755 NR Dalerveen
tel. 0524-221449
Met :
- speciale theaterbedden,
- een Arjo tillift,
- een sfeervolle aankleding en inrichting
Zodra je binnenkomt ervaar je een sfeer van rust.
Prikkelarm met gedimde verlichting en elementen uit een snoezelruimte.
Een aangename temperatuur en zachte muziek.
Snoezeltheater arrangement
De plek bij uitstek om op adem te komen, nieuwe avonturen te beleven en te genieten van alles wat onze zintuigen aangeboden krijgen.
Een aangenaam verblijf van ongeveer drie uren met :
- een voorstelling,
- lekker eten en drinken; toetjes bufet of pannenkoeken eten
- veel individuele aandacht.
Vanaf 20 euro per persoon.
26 februari, 2006
Een speciale theatervorm
Belevingstheater/ snoezeltheater
Theater is een breed scala aan toneel en muzikale en visuele producties. Stukken/ verhalen geschreven om- doormiddel van rolspelers, poppen, figuren en objecten- bepaalde emoties en ervaringen op te roepen.
Hoewel het maken van theater voortdurende ontwikkelingen doormaakt en per cultuur verschilt, bestaan er vaste elementen. Script of scenario, muziek en choreografie bepalen de taal, het spel en de sfeer van de voorstelling.
Belevingstheater is een specialistische vorm van theater speciaal ontwikkeld voor mensen met weinig tot geen communicatieve vermogens. Mensen met een buitengewoon mens- en wereldbeeld.
Binnen belevingstheater wordt het rechtstreeks aanspreken van de zintuigen gebruikt als communicatie middel.
Alle zintuigelijke ervaringen worden in de lichaamsnabijheid van het publiek gebracht. Het publiek zit als het ware op het podium en functioneert soms zelfs als podium.
Door een goede afstemming van deze onderdelen kan er een speciale sfeer worden opgeroepen, waarin de deelnemer zich snel veilig voelt en openstaat voor de aangeboden ervaringen De sfeer zorgt er in eerste instantie voor dat de deelnemer ontvankelijk is voor ervaringen. Binnen de opgebouwde sfeer worden de deelnemers meegenomen uit de eigen wereld. Hierin ligt ook een deel van de beleving die er binnen een voorstelling ligt opgesloten.
Tijdens de voorstelling worden niet alle deelnemers tegelijk individueel aangesproken. Zij ervaren - waarschijnlijk - de sfeer bepalende elementen als licht en geluid als rustpunt, als overgang of als verwerkingsmoment van de eerder opgedane ervaringen. Soms zelfs zijn er deelnemers die de muziek en het licht als hoofdprikkel ervaren. Dit is afhankelijk van functioneringsniveau, bijkomende handicaps en persoonlijke belangstelling.
Voorstellingen waarbij een verhaal of sprookje de basis vormt hebben veel te vertellen.
Enerzijds beeldt de speler het verhaal uit met alle emoties van de rolfiguren en zichzelf, anderzijds vertellen de reacties van het publiek ons veel over de deelnemer.
Theater is een breed scala aan toneel en muzikale en visuele producties. Stukken/ verhalen geschreven om- doormiddel van rolspelers, poppen, figuren en objecten- bepaalde emoties en ervaringen op te roepen.
Hoewel het maken van theater voortdurende ontwikkelingen doormaakt en per cultuur verschilt, bestaan er vaste elementen. Script of scenario, muziek en choreografie bepalen de taal, het spel en de sfeer van de voorstelling.
Belevingstheater is een specialistische vorm van theater speciaal ontwikkeld voor mensen met weinig tot geen communicatieve vermogens. Mensen met een buitengewoon mens- en wereldbeeld.
Binnen belevingstheater wordt het rechtstreeks aanspreken van de zintuigen gebruikt als communicatie middel.
Alle zintuigelijke ervaringen worden in de lichaamsnabijheid van het publiek gebracht. Het publiek zit als het ware op het podium en functioneert soms zelfs als podium.
Door een goede afstemming van deze onderdelen kan er een speciale sfeer worden opgeroepen, waarin de deelnemer zich snel veilig voelt en openstaat voor de aangeboden ervaringen De sfeer zorgt er in eerste instantie voor dat de deelnemer ontvankelijk is voor ervaringen. Binnen de opgebouwde sfeer worden de deelnemers meegenomen uit de eigen wereld. Hierin ligt ook een deel van de beleving die er binnen een voorstelling ligt opgesloten.
Tijdens de voorstelling worden niet alle deelnemers tegelijk individueel aangesproken. Zij ervaren - waarschijnlijk - de sfeer bepalende elementen als licht en geluid als rustpunt, als overgang of als verwerkingsmoment van de eerder opgedane ervaringen. Soms zelfs zijn er deelnemers die de muziek en het licht als hoofdprikkel ervaren. Dit is afhankelijk van functioneringsniveau, bijkomende handicaps en persoonlijke belangstelling.
Voorstellingen waarbij een verhaal of sprookje de basis vormt hebben veel te vertellen.
Enerzijds beeldt de speler het verhaal uit met alle emoties van de rolfiguren en zichzelf, anderzijds vertellen de reacties van het publiek ons veel over de deelnemer.
16 februari, 2006
Van de pers
Deze tekst staat in het artikeltje:
Poppentheater Rensje Ronzebons speelde voor de peuterspeelzalen uit Hasselt en Zwartsluis op dinsdag 7 februari de voorstelling " Dat ben jij Kiki", een voorstelling gebaseerd op het gelijknamige boek "dat ben iji Kiki" geschreven door Amy Hest en Jill Barton. Het boek nodigt ouder suit om na het samen lezen ook samen een fotoboek te pakken en foto's te bekijken of samen filmpjes van vroeger te bekijken. Het poppentheater Rensje Ronzebons speelde het verhaal uit het boek op aanspekende wijze uit. De kinderen konden er veel uit herkennen en leefden helemaal mee met de voorstelling. Ze gaven Kiki dan ook graag aanwijzigingen en hielpen Kiki en opa graag mee.
De voorstelling werd mede mogelijk gemaakt dankzij de gemeente Zwartewaterland......................
Abonneren op:
Posts (Atom)